Miki i Niedźwiedź wychodzą na miasto.

31.12.13

SZCZĘŚLIWEGO NOWEGO ROKU WSZYSTKIM !!! 

Chcieliśmy Wam bardzo podziękować za dopingowanie naszych poczynań na <lymkya>. 

Nie wiem, czy bardziej mnie szokuje liczba wejść na bloga w samym dniu wczorajszym czy przekroczenie przed północą okrągłych 10 000 Waszych wszystkich wejść na bloga :)

Suuuper! Jest nam szalenie miło :)))

***

Ostatni dzień starego roku postanowiliśmy spędzić w Chiang Mai, dawnej stolicy Tajlandii. Taki nasz Kraków i Zakopane w jednym. Spacerując czy raczej pedałując (co gorąco polecam!) ulicami starego miasta niemal potykasz się o kolejne świątynie, walczące milcząco o miejsce z kawiarenkami, sklepikami, straganami i hostelikami. Całość opasana rzeką jak niebieską wstęgą, o wdzięcznej nazwie Ping.

Chiang Mai to miłość od pierwszego wejrzenia. Ale taka bez fajerwerków i rzucania się z mostu bo ktoś na smsa nie odpisał w ciągu 15 minut. Po prostu czujesz się tu dobrze, jak u siebie w domu. 

Do tego prosty, fajny guest house, na cześć którego będę wznosić peany nie tylko ze względu na lokalizację na starym mieście i cenę 280 batów za pokój z prywatną łazienką 

(ze wspólną 180! Ale A. nie chce nawet słyszeć o rezygnacji z prywatnego tronu… W obu przypadkach - ciepły prysznic! żegnaj Rasta beczko!). 

Największym atutem jest najpyszniejsza zielona jaśminowa herbata jaką piłam. I ogólnie fajną politykę mają. Nie ma tu jakiś szalonych backpackersów,  normalni, mili ludzie, bez spiny. 

Oczywiście dla lonely planet jest to miejsce zbyt mało wyrafinowane haha

A: Do tego dochodzi ostatnie piętro, taras, jedna parka sąsiadów, rasta bar za oknem w którym 11 stycznia będzie grała kapela z naszej Rasta Baby Bar… świat rastów jest mały…

Miejsce odnalezione bez internetu, po prostu włócząc się wieczorem gdy słońce już zaszło a zmęczenie powoli napływało jak wieczorny przypływ.

***

I: A Sylwek… cóż, stroje musiały być! Męska część populacji może od razu współczuć A. mojego zamiłowania do głupich gadżetów. 

Tym razem byłam łaskawa i z surrealistycznego wręcz wyboru padło na Miki i Niedźwiedzia.

Co jak co ale w Chiang Mai nawet psy chodzą (prze)ubrane :)

Mieliśmy wciąć jakąś rybkę ze straganu nad rzeką ale odkryliśmy przypadkiem nieeesamowite miejsce!!! Jaram się na samą myśl do tej pory! Mieliśmy sylwestrową kolację i tak popularny wśród turystów - kurs gotowania w jednym!

Polegało to mniej więcej na tym, że na stoliku, który wkrótce przypominał bardziej plac zabaw niż kolację dorosłych, stał kocioł z wrzącą zupą i żeliwną patelnia. Pod jednym i drugim grzały się rozżarzone węgielki. Do tego bufet, od którego można było dostać oczopląsu! Było tam, w stanie surowym, wszystko, o czym dusza może zamarzyć - owoce morza, ryby, kurczaki, wołowinka, warzywka, sosiki i tysiąc innych dodatków, znanych tylko Tajom. Bierze się na co człowiek ma smaka i samemu na bieżąco przyrządza się - czy to smażąc czy gotując. 

Frajdy przy tym co nie miara!!! Patent na wieczór ze znajomymi pierwsza klasa. I nie potrzeba kucharza :D Jeżeli w W-wie jeszcze coś takiego nie istnieje to ja TO zamawiam i ogarniam po powrocie!

My standardowo krewetki na masełku przypiekaliśmy, potem trochę nieudanych eksperymentów i w końcu danie główne, wołowina w sezamie, kurczak w jakimś ostrym sosie z nieziemsko słodkim ananasem, warzywami i nudlami ryżowymi. Bajka. Wspaniały wieczór. Tak nas pochłonęły te kuchenne rewolucje, że o fotkach zapomnieliśmy i ledwo na fajerwerki zdążyliśmy :)

Na pewno tu jeszcze wrócimy!

I: Najedzeni do granic przyzwoitości pojechaliśmy rowerami na główną ulicę, gdzie wszyscy puszczali w niebo lampiony na szczęście. Przepiękny widok. 

Chyba robię się sentymentalna na starość, bo jakoś tak się wzruszyłam, że stoimy tu sobie razem na ulicy i wchodzimy w Nowy Rok...

Dalej już byliśmy super grzeczni i wcale nie świrowaliśmy hihi

Ah, bym prawie zapomniała! Na koniec poszliśmy do świątyni w intencji niekończącej się inspiracji do wpisów na LYMKYA i wiernych czytelników w 2014 roku :D

Pozdrawiamy i czekamy na wieści od Was - jak Wam minął Nowy Rok?